Nica

time flies..!

Inmiddels ben ik in Leon, Nicaragua. Belize lijkt alweer een eeuw geleden, omdat ik eigenlijk elke dag enorm toffe dingen meemaak, het lijkt eigenlijk alsof ik 3 weken in 1 week leef :) Gelukkig houd ik mn reisdagboek (thanks again Skip/Agterberg: moet bijna een nieuwe!) redelijk braaf bij, anders had het me enige moeite gekost om alles weer terug te halen. Kan ook aan de leeftijd liggen natuurlijk ;)

Na mn bezoek aan het binnenland van Belize was het tijd om terug te gaan naar Caye Caulker, met voorzichtige hoop dat het me daar beter zou bevallen dan de eerste keer. Ik nam de lokale bus naar Belize City, om vanuit daar verder te gaan met een watertaxi. Een lokale bus is hier een oude bluebird bus, een kleurrijke oude schoolbus, die ook wel de chickenbus genoemd wordt.. en ja dat is omdat je met regelmaat echt op elkaar gepropt staat, wat wel een enorme beleving is. De locals gaan dr in en uit wanneer het ze uitkomt, dus snel gaat het vaak ook niet. Gelukkig kon ik mn backpack wel redelijk kwijt en viel het staan ook wel mee, kon vrij snel zitten. Op echte busstops komen er een handjevol mensen de bus binnen om hun eten te verkopen, en het lijkt er soms op dat wie het hardste schreeuwt het meeste succes denkt te hebben. De kracht van herhaling passen sommige ook toe, wat soms een hilarisch aguaaguaguaguaguaguaguaguaguagaugauauaguaga oplevert :)
De bus heeft uiteindelijk ook mensen aan de kant vd weg laten staan, wt wel iets zegt over de passagiers per vierkante meter op dat moment...

In Caye Caulker direct de duik in de Blue Hole geregeld, wat inmiddels best wel een 'dingetje' was geworden na mn rampzalige 3e duik en een gecancelde trip vanwege het weer. Maar het ging nu echt gebeuren! Sochtends een motion sickness pil genomen, die het echt prima doen, en daarna de zee op. Ik was wat huiverig voor mn weerzien met De Grote Oceaan, maar het viel me gelukkig meer dan mee :) Waren wel wat golven, maar dit kon ik prima 2 uur volhouden.. De Blue Hole staat op menig duikers wishlist, omdat het een enorm diep gat is midden in de oceaan, redelijk bijzonder.. er zijn weinig vissen, wel redelijk wat haaien, maar vooral indrukwekkende stalagtites. Mijn duik ging dieper dan ik ooit was geweest, nu 30 meter. Er zwommen uiteindelijk een stuk of 8 caribbean reefsharks, maar ik probeerde daar niet te veel op te letten. Struisvogelpolitiek inderdaad, want dat ik ze niet zie betekent niet dat ze er niet zijn... Na die duik volgde nog 2 duiken, met veel meer te zien, en ook mn eerste enorme schildpadden gezien onderwater :D Na 3 duiken en uiteindelijk anderhalve motionsickness pil was ik in het hostel echt niks meer waard, totaal energieloos, dus een lang nachtje volgde.

De zeiltocht van Caye Caulker naar Placencia in het zuiden is ook echt iets wat me bij zal blijven. Op een enorm mooie catamaran 3 dagen zeilen, met overnachtingen op 2 eilandjes, waarvan de 1e onbewoond.. Tijdens het zeilen lekker zonnen op het dak, vissen of zelf het schip besturen en tijdens de snorkelstops leren speervissen en de catch of the day savonds eten. De aankomst bij het eerste eiland - rendezvous island- was echt een jawdropper, dat we daar gingen slapen... ik denk dat een foto van dat eilandje wel op menig screensaver te zien is. En bij avonden op onbewoonde eilanden horen natuuuuuuuurlijk drankspelletjes: Zumi Zumi! Iedereen aan tafel krijgt dan een nummer, en iemand is de Zumi leider. In een ritme 2 x met je handen op tafel, gevolgd door 2 klappen in je hand, waarop het spel begint met: 'Zumi Zumeeeeeeh, Zumi zumeeeeeeeeh, Zumi-Zumi 4-4''. Waarop nummer 4 zijn eigen nummer herhaald en een volgend nummer opnoemt: '4-4 9-9 enzovoorts. Alleen was nummer 4 niet zo ritmisch dus die was vaak aan de beurt voor een shotje, dus die was aan het begin van de avond al van de kaart en kwam de hele reis niet meer van zn nieuwe bijnaam '4' af. Ik heb nog geprobeerd om buiten te slapen, maar de wind was net ff te hard dus om half 3 heb ik dat opgegeven, en gelukkig net op tijd in mn tent voor het ging regenen... :) De ochtend bracht ook een verrassing: 2 dolfijnen vlak voor ons, beter kon eigenlijk niet! Echt een filmmomentje...

In placencia die avond nog met de groep gegeten, omdat het echt een hele leuke groep was. Echt mazzel gehad met de groep, het weer en de crew - die trouwens naast heel gezellig ook echt heel erg versierderig waren. Redelijk nasty, maar rumours says dat het 1 iemand wel gelukt is om het meest verlegen meisje het meest ranzige hostel in te krijgen, na een spelletje zumi zumi op het stand. Echt meer dan smerig. Ik was vroeg naar huis, de volgende dag stond het walvishaaien duiken op het programma....... maar niet gezien. De toch zelf was oke, het gevoel een soort op jacht te zijn naar die enorme beesten is ook spannend. De duik zelf ook, geen bodem, geen reefs, alleen blauw en donkerte. En ENORME bullsharks. Best heftig.

Nu dus in Nicaragua, wat een erg verschilt van Belize. Het is hier een stuk armer, alles weer in het spaans, minder toeristen en voel me hier weer de rijke wester. En soms voelt het ook niet altijd even fijn dat sommige me ook zo zien. We zijn nu ook met zn 3en, hadden met Maurice afgesproken in Managua. Luus kent hem van schaatsen in Amsterdam en ik herken em nog van de middelbare school in Schagen, supertoevallig. Managua zelf vond ik niet zo, zaten ook wel in een shabby buurtje, dus snel vertrokken naar Matagalpa. Om het kort te houden; daar 2 hikes gedaan. 1 savonds om insecten etc te spotten, waaronder een schorpioen, en de 2e duurde een uur of 8, dus best pittig. In Esteli een tocht gedaan door een sigarenfabriek, wat echt heel interessant was. Was ons in Cuba niet gelukt (lijkt ook een eeuw terug dat ik daar was trouwens). Anyway, die lucht van de drogende bladeren slaat ook op je longen, ongezondheid ten top.. en iedereen werkt daar: jong, oud, man, vrouw.. maakt niet uit..
Oja, en in oranje tenue eindelijk een wedstrijd kunnen kijken, geheel in stijl met een nica-biertje! Dat het elf uur sochtends was laat ik even achterwege...

Nu in Leon, waar ik gister van een vulkaan af ben gesjeesd :D eerst een uurtje omhoog hiken, met uitzichten die echt heel erg mooi zijn. Waaide ook pittig, dus mn board diende soms als vlieger, moest mn best doen om niet te vallen soms.. Boven mn bescherming om, pak aan, veiligheidsbril op en met ongeveer 50 kmh die vulkaan af! Dat gaat echt met een enorme vaart, waar ik eigenlijk nooit problemen mee heb, laag bij de grond en de steentjes vliegen om je oren. En dan vooral niet vallen! Ging me gelukkig echt prima af :) heb vele zien vallen, of ze gingen daar te traag voor en deden 5 minuten over de tocht naar beneden, ipv 40 seconden. Maurice en Luus gingen snowboarden, wat niet zo smooth ging als dat ze hadden gehoopt maar uiteindelijk lukte het laatste stukje wel :)
Zie verder de foto's, omdat dat altijd meer een idee geeft dan wederom een aardig stuk tekst haha. Vanavond weer een hike om lava te zien... ook alweer zo tof!

Nog 6 weken genieten, ben al over de helft!
XM